In Nusnås staan de bekende Dalarnafabrieken. We gaan hier een kijkje nemen. Het gehele proces vanaf stuk hout tot het verven van de paardjes is te zien. Een handigheid op snijgebied en natuurlijk ook op verfgebied.
Het is een toeristische trekpleister. De bussen komen af en aan. Natuurlijk worden er paardjes gekocht en ook een snijset om zelf een paardje te kunnen snijden. Wanneer dat gaat gebeuren wachten we rustig af. Na de koffie gaan we rijden naar Råttvik waar een speciale pier zou moeten zijn.
Een gezellig stadje waar inderdaad de pier snel gevonden wordt. De houten pier gaat 628 meter het Siljanmeer in. De mensen die de pier gesponsord hebben hebben allemaal een plank gekregen waarop hun naam in gegraveerd staat. Aan het eind van de pier is een kunstmatig eilandje gemaakt waar we even lekker in de zon gaan zitten.
In het stadje zelf doen we wat inkopen en rijden dan verder naar Falun. Wederom veel bomen en een rechte weg, onvoorstelbaar saai.
In Falun staan de beroemde kopermijnen die ook op de lijst van Unesco staan. Als we aankomen is het visitorcenter al gesloten maar we kunnen nog wel op het terrein rondlopen.
We kijken rond, fotograferen en gaan dan op zoek naar een camping die we vinden op de rand van het stadje. Het ligt in een mooi sportgebied. De meiden gaan 's avonds internetten en wij kijken lekker film.
' Nachts komt de regen met bakken uit de lucht. De tent is dan ook kleddernat de andere dag, en gaat zo de camper in.
Bij de kopermijnen geven we ons op voor een rondleiding in de mijnen. Je mag er niet zelfstandig in.
Voor we naar beneden gaan moeten we eerst een helm op en een cape om. Het ziet er wel komisch uit zo'n hele groep die verkleed is in het oranje.
De helm lijkt al snel noodzakelijk, de gangetjes zijn echt heel laag! Via smalle trapjes en gangetjes dalen we af en komen in diverse ruimtes. Echt indrukwekkend om te zien hoe mensen gewerkt hebben. Deze mijn is in 1994 voor het laatst gebruikt. De gids verteld het op een leuke manier hoe hier geleefd werd en het is dan ook echt indrukwekkend. Het is een interessante tocht.
Na de mijntocht eten we wat en gaan dan de tocht even uitstippelen om weer naar Noorwegen te rijden.
Via Borlange rijden we de Noorse grens over en eindigen we 's avonds in Hamar. Onderweg worden we getrakteerd op elanden en de camping ligt op een hogere plaats zodat we uitkijken over Hamar zelf.
We zijn weer terug in eigen land. Een beetje thuiskomen, want zo voelt het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten