Een half jaar verder

Het is alweer een half jaar geleden dat Ma overleden is. Het is een half jaar geweest om niet snel te vergeten. In onze tocht naar Nederland en de week die erop volgde zijn er velen in onze kennissenkring/familiekring geweest die met hetzelfde verdriet geconfronteerd werden. De schoonzus van Rob is in dezelfde nacht als Ma overleden. De schoonmoeder van een goede vriend van Rob een dag voor mijn moeder. De oma van een goede schoolvriendin van Frauke (waar Frauke ook mee op vakantie is geweest) de moeder van een collega  en de man van een collega waar Rob ook nog mee gewerkt heeft. Eigenlijk niet te bevatten wat er in een week tijd op je afkomt. We zijn nu een half jaar verder maar een echt goed plaatsje heeft het nog niet gekregen. Ongemerkt kom je steeds weer dingen tegen waarmee je met een verlies geconfronteerd wordt. (Op het werk probeer ik ook wat van de dood weg te blijven, heb er nog niet echt de behoefte aan om me in het verdriet van anderen te storten.)  Natuurlijk hebben we een fijne zomervakantie met Pa achter de rug en de Kerst wordt zeker geweldig, maar zal ook de moeilijke momenten hebben. Gelukkig is hij dan hier en is hij niet alleen in zijn huis. We plannen nu maar steeds weer gezellige dingen, bezoeken en vakanties zodat de tijd voor hem ook wat gebroken wordt. Hij kijkt er weer erg naar uit om terug naar Noorwegen te komen!!!