zaterdag 31 juli 2010

lekker weer in Molde











De afgelopen week hebben we schitterend mooi weer gehad. De zon scheen de gehele dag. Heerlijk de hele dag buiten. We hebben 3 kilometer verderop een klein strandje ontdekt. We genieten met volle teugen van de zon en zijn intussen al zo bruin als een noot.
De meiden zwemmen lekker en ik heb zowaar al het eerste deel van de Millemium-reeks uitgelezen. Heerlijk. Op het werk is het niet echt druk dus we hebben daar alle tijd om ons goed te kunnen orienteren. De taal gaat langzamerhand wel wat beter maar we moeten daar toch geduld in hebben want dat kan echt niet in een paar weken perfect zijn.
We hebben intussen allemaal al een bibliotheekkaart in ons bezit en de eerste kinderboeken liggen binnen zodat ook de dames aan de slag kunnen met de taal. 19 augustus begint de school en dan moeten ze toch wel iets kunnen spreken.
De kaartjes en berichtjes blijven binnenkomen,hartstikke gezellig als er weer iets is uit Nederland. We missen Nederland niet en hebben regelmatig contact met het thuisfront. Pa en ma bedienen de SKYPE goed dus dat is wel fijn.

Internet




We hebben internet!!! Het heeft even op zich laten wachten,maar het is er nu dan toch. De meiden vinden het prachtig en ik moet zeggen ik ook wel want de telefoonrekening rijst de pan uit!!!
SKYPE wordt gauw geinstalleerd en als eerste hebben we contact met Dr V die met zijn dochter net op Tahiti is gearriveerd. Lachen natuurlijk. Ook met Eric van G. hebben we later contact. Het is een prachtig medium waar we veel gebruik van zullen maken.
Renske en Frauke zijn langzamerhand ook hun spullen aan het inpakken en 13 juli zijn ze samen naar Noorwegen gekomen met het vliegtuig. Dat was natuurlijk reuze spannend,maar ze hebben het netjes gedaan. Ze waren erg blij met hun nieuwe kamers, en ik denk ook wel blij dat ze weer bij ons waren.
15 juli zijn we naar het politiebureau gegaan om ons in te schrijven en daarna naar het belastingkantoor. Dat zijn allemaal zaken die je toch moet regelen.
19 juli was de opening van het Moldejazz,een groot evenement waar 80000 bezoekers op af komen. Je kunt je voorstellen dat het een drukte was(normaal zijn er 18000 inwoners)
Het was reuze gezellig in de stad en er waren behoorlijk grote jazz-namen aanwezig.
Toch is het wel lekker dat het na een jazzweek weer rustig is in het stadje.

De eerste werkweek

In de eerste werkweek hebben we enorm veel info gehad. De afdeling is niet te vergelijken met Breda qua grootte,maar is enorm goed uitgerust met apparatuur en materialen. Zoals in Nederland was hier ook de angst voor de mexicaanse griep. Alle apparatuur is op dat moment vervangen en er is echt heel mooi materiaal gekomen. De Dräger XL als respirator, PICCO,Etco2-meting nasaal,Aeroneb, Prismaflex, nou ja,eigenlijk alles is er wel. We komen in het steriele magazijn ook heel veel handige dingen tegen. Ja, de afdeling is goed uitgerust. Ook het personeel is goed aanwezig. 1,6 verpleegkundige per patient en als het echt intensief is ben je met 2 verpleegkundigen per patient. Werkdruk is er echt niet, en dat komt ten goede aan de patientenzorg. Je hebt echt de tijd voor mensen. Het is voor ons wel vermoeiend maar dat ligt nu nog aan de taal.
De collega's waar we kennis mee maken zijn allemaal erg aardig en ook begripvol voor het feit dat dat de taal nog niet compleet aanwezig is.
De artsen hebben van het hoofd al wel doorgekregen dat we van een grote ic komen en ik moet zeggen dat ze open staan voor ideeen als dat nodig is.Al met al is het een gemoedelijke sfeer.
We zijn wel moe na een week. Je doet enorm veel indrukken op en het is continue schakelen van nederlands naar noors. We dromen nog net niet in het noors maar het scheelt niet veel.

1 Juli: Eerste werkdag in Molde


Vandaag gaan we beginnen in Molde!! Toch wel enigszins nerveus gaan we naar de Kirurgisk Intensiv Avdeling. We worden hartelijk begroet door de hoofdzuster met een dikke kus. Een warm welkom. Deze dag is een dag van heel veel informatie en we gaan langs alle afdelingen/disciplines waar we het meeste mee te maken hebben, pasjes laten maken en langs de administratie en zelfs langs de helikopterlandingsplaats waar onze meeste patienten arriveren. We worden aan veel mensen voorgesteld. Op de afdeling nemen we het inwerkschema door en krijgen we onze codes voor diverse systemen. Er is geen PDMS maar er wordt wel veel geregistreerd op de pc. Alle spullen voor PDMS zijn al aanwezig en er wordt hard aan gewerkt.
Aan het eind van de dag zijn we teut aan van alle info maar vooral ook van al het Noors.
Vanuit het werk gaan we lekker een stuk lopen langs het fjord,even uitwaaien.Vandaag is het uitwaaien,het waait echt!!
Natuurlijk bellen we 's avonds even naar huis om te vertellen hoe het was. De meiden zijn vandaag begonnen aan hun proefwerkweek.

Dagen van uitpakken


Na een dag of 5 van uitpakken begint de stapel van dozen iets af te nemen. De kinderkamers beginnen vorm te krijgen en in de huiskamer krijgen de meeste dingen ook een plaatsje. Sommige dozen zijn loeizwaar (de meeste dozen met leesboeken) dus de ruggen worden aardig belast. Er moeten boekenkasten komen en nog heel veel andere dingen. We huren een bestelbusje en gaan 's morgens om 9 uur op pad naar Trondheim om daar naar de IKEA te gaan. In Breda waren we binnen 5 minuten bij de IKEA, maar nu doen we er 4,5 uur over!! Effe anders. De IKEA in Trondheim is net helemaal vernieuwd dus er is een soort openingsfeest met allerlei aanbiedingen. In de afgelopen week heb ik steeds maar alles opgeschreven wat we moestten hebben,want stel je voor dat je een aantal dingen vergeet. Je rijdt niet zo maar even terug. De bus zit aan het eind van de dag aardig vol met boekenkasten,bureaus,stoeltjes,kleden,kastjes enz. Het is goed dat we een busje hebben. Na een lekkere maaltijd gaan we weer op pad. 's Avonds om 23.00 zijn we terug en ligt het appartement weer vol met dozen!!De andere dag zetten we de boekenkasten in elkaar en worden deze gevuld met alle boeken.(Een E-book is toch wel makkelijk) Tijdens de bedrijven door zitten we regelmatig even buiten,want het is lekker weer in Molde.
Met het thuisfront wordt regelmatig gebeld, alles gaat goed.
Intussen hebben we al veel kaarten en mails gehad,en Dr Eggens heeft gebeld om veel succes te wensen met alles.

Reizen naar Molde







We ontbijten gezellig in Hedalen en zetten dan onze reis voort naar Molde.
De uitzichten zijn weer prachtig. Eer we het weten staan we weer in de sneeuw. Echt prachtig!
Bjørli,een aanrader voor de echte skiliefhebbers!!Regelmatig is het even stoppen voor wat foto's te maken. We rijden op het gemak,beetje vakantiegevoel.
Aan het einde van de middag staan we in Molde. Eerst kunnen we ons appartement niet vinden. Het goede huisnummer is niet helemaal doorgekomen zoals het moest. Maar als we dan een appartement zien vol met dozen moet dat wel van ons zijn. Bij de receptie van het ziekenhuis kunnen we onze sleutel halen. Als we dan eenmaal binnen zijn is het even slikken. Al die pakketten!!!!We beginnen eerst maar met het bed zodat we normaal kunnen slapen. De dekbedden kunnen we zo gauw niet vinden,dan maar slaapzakken. Helemaal teut aan vallen we in slaap. We zitten weer een stuk hoger in Noorwegen dus hier blijft het licht!De volgende dag komt de huisbaas langs die alles even langsloopt en daarna kunnen we uit gaan pakken. de dagen die daarop volgen werken we keihard. Het begint er een beetje op te lijken.

De reis naar Noorwegen




De ruimte in de auto is echt weer volledig benut.We kunnen lekker doorrijden. In begin zijn we nog wel bang dat de papegaai het niet overleefd. Er komt weinig geluid uit de kooi. We plakken het raam af zodat het beest niet misselijk wordt van de flitsen onderweg!!
We rijden die dag door totdat we een aardig eindje in Zweden zijn en gaan dan een parkeerplaats op om te gaan slapen. De stoelen kunnen niet plat dus de andere dag moeten we bijna met behulp van fysiotherapie uit de auto. In Uddevalla nemen we een ontbijtje en bellen naar kennissen in Hedalen (100 km boven Oslo) We spreken af om erlangs te rijden,even een kopje koffie. We hebben elkaar een jaar niet gezien.
Het reizen verloopt spoedig en het voelt weer prettig om Noorwegen binnen te rijden. Aan het eind van de middag komen we in Hedalen waar we uitgenodigd worden om te blijven logeren. Lekker slapen in een echt bed. Na het eten maken we een lekkere wandeling in een prachtige omgeving. Nog even wat drinken en dan plat. Op donker hoeven we niet te wachten,want dat wordt het niet echt.

De verhuizing


De meeste zaken zijn geregeld. De scholen van Frauke en Renske zijn ingelicht en de adreswijzigingen zijn gemaakt.

De verhuizing wordt een week naar voren gezet. Rennen en vliegen, iedere dag opnieuw. Op 14 juni staat de verhuiswagen voor de deur en in 4 uur tijd zit alles in die wagen!! Het is raar als de wagen met al je spullen wegrijd maar ook wel fijn dat DAT in ieder geval achter de rug is. De laatse dagen slapen we op een luchtbed. Er zijn nog wel wat spullen in huis want Renske en Frauke volgen later. Zij maken eerst hun schooljaar in Nederland af.
Op 18 juni is het dan zover. We gaan vertrekken uit Nederland. Het afscheid valt zwaar. de kinderen gaan niet mee en pa en ma hebben het net als wij erg moeilijk. Waterlanders in overvloed. Met een overvolle auto (met toch nog de allerlaatste dingen!) en de papegaai op de achterbank gaan we op pad richting Noorwegen om daar te beginnen aan iets heel nieuws.
Reuze spannend.

drukte in april, mei en juni

In de maanden voor de verhuizing is er erg veel werk verzet.Er moet naar ontzettend veel instanties gebeld worden wat enorm veel tijd kost omdat dit echt niet zo snel gaat als dat je zou willen. Dan is er natuurlijk een verhuisbedrijf wat je moet gaan zoeken. Via kennissen die ook naar Noorwegen verhuisd zijn kom je bij een aantal verhuisbedrijven terecht en zo wordt er uiteindelijk een keus gemaakt. Er liggen dan ineens 120 verhuisdozen binnen en daarnaast heb jezelf al de nodige dozen verzameld op het werk (waar CVVH al niet goed voor is!!)
Alle spullen die je hebt moet je nakijken (en na zoveel jaren is dat erg veel) en uitzoeken wat je mee wilt nemen en dan moet alles gestickerd,gelabeld en genummerd in de verhuisdozen. In totaal hadden we 250 pakketten!!Intussen gaat het werk gewoon door. De tijd vliegt voorbij. Het is bij diverse vrienden en familieleden natuurlijk afscheid nemen. We hebben heel wat "hollandse manden"gehad. Hartstikke leuk. Dan komt ineens de laatste werkdag in zicht. Afscheid van je werk waar je zoveel jaren hebt doorgebracht. Toch wel een traantje. De laatste nacht op de Langendijk,gevolgd door een ontbijtje in Hotel Princeville,georganiseerd door Anja. Hartstikke lief. Op de Molengracht heeft Rob een ontzettend leuk afscheid in zijn laatste late dienst. Onverwacht,maar heel erg leuk georganiseerd.

contact met Molde




Met de Kerstdagen in Noorwegen zijn was ook wel heel speciaal. Kerstmis wordt er zeer uitgebreid gevierd. Overal waar je kijkt is mooie kerstversiering, en in de winkels ligt het lekkerste eten. Veel families zijn bij elkaar tijdens de feestdagen.
Een aantal weken nadat we weer thuis waren werd er contact gezocht vanuit Molde. Er was belangstelling voor ons,er werd gevraagd om te solliciteren. Electronisch solliciteren en dan ook nog in het Noors,een hele klus maar uiteindelijk is het gelukt. Vanuit Molde belde de hoofdverpleegkundige van de ic met Esther Meijer,die door ons als referentie-contact was opgegeven. Na 2 weken vielen alle papieren in de brievenbus. WE HEBBEN EEN BAAN IN NOORWEGEN!!!!!!!!!!!! Het was nu echt.
We zijn er lang mee bezig geweest en dan komt het toch nog onverwacht snel dat er ineens heel veel geregeld moet worden.


Van Nederland naar Noorwegen








Na een aantal vakanties met de camper zijn we verliefd geworden op het land en zijn mensen
We hebben veel gelezen over het land,zijn op Noorse les gegaan,een Noorwegenbeurs bezocht en hebben gesprekken gehad in Kristiansund,Ålesund en Molde. Langzamerhand komen de voorbereidingen in gang. De nodige informatie werd ingewonnen omtrent wonen en werken en natuurlijk over de scholen in Norge. De kinderen werden ook steeds enthousiaster. In 2009 maken we afspraken in Ålesund om rond de Kerstdagen een aantal dagen te komen werken. Reuze spannend natuurlijk. Het was een goede ervaring en leuk om rond te kijken in een ziekenhuis in het buitenland. Alle papieren zijn intussen vertaald in het Noors en we gaan dan nogmaals praten in Molde. de papieren worden aandachtig doorgekeken en de adressen uitgewisseld. We weten dat de Noorse taal erg belangrijk is dus gaan we weer gemotiveerder verder met onze lessen. Op het werk zijn mensen ook steeds geinteresseerder,maar sommigen denken ook beslist dat we nooit zullen gaan. De voorbereidingen zijn intussen verder als dat sommigen denken.