dinsdag 12 juli 2011

1 jaar in Noorwegen

1 Juli waren we 1 jaar in Noorwegen. Vorig jaar 1 Juli zijn we hier in Molde in het ziekenhuis begonnen op de Intensive Care. Het jaar is werkelijk omgevlogen. Als we terugkijken is er wel veel gebeurd in het afgelopen jaar. Iets wat we nooit meer zullen vergeten is natuurlijk het overlijden van mijn moeder. Het is en blijft wrang dat ze EEN dag voor het weerzien met ons overleden is. Jammer dat ze niet meer heeft kunnen zien hoe goed het ook gaat met de meiden en hoe ze gegroeid zijn in een jaar tijd. Lichamelijk en geestelijk meer volwassen geworden. Op dit punt moeten we toch maar proberen om vooruit te kijken en in deze zomer te genieten als mijn vader in Noorwegen is.
In 1 jaar tijd hebben we veel geleerd van de Noren en over de Noren. Er is wel degelijk een verschil van cultuur. We merken dat het best op de werkvloer als we met collega's werken maar natuurlijk ook als we met patient en familie aan het werk zijn. Het zijn wel culturen die makkelijk met elkaar te verenigen zijn, dus dat is geen probleem. We hebben nog steeds Noors onderwijs wat ontzettend leuk is. We krijgen les van een dame uit Kristiansund die ons op een prettige wijze lesgeeft en ons ook veel van Noorwegen zelf verteld. Het is altijd gezellig en we leren spelenderwijs de vele dialecten die hier zijn. We horen altijd wel dat we goed Noors spreken maar wat moeten we nog veel leren!!! We nemen in ieder geval tijdens de vakantie wat noorse literatuur mee!!
Op de werkvloer hebben we onze weg nu wel gevonden. Intussen zijn we genoeg wegwijs om ons ook in het Noors aardig te kunnen redden. Sommige dingen die niet vaak voorkomen moet je dan wel ineens in het noors kunnen lezen en uit kunnen leggen (af en toe met zweet in de nek!!) maar ook dat went en het is altijd wel een goed gevoel als het goed verloopt. We missen onze oude IC niet echt meer, alhoewel het ontzettend leuk was om weer even terug te zijn. Van de in- en outs op onze "oude" ic blijven we goed op de hoogte omdat er nog best veel contact is via skype, mail of ( nu ook!!) facebook. Dat is altijd hartstikke leuk en eigenlijk ook heel belangrijk.
In 1 jaar tijd hebben we ook veel van de omgeving gezien, lang nog niet alles maar vaak al meer als de collega's van de ic. Ook in de winter hebben we de nodige kilometers gemaakt en dat zal deze winter weer wel gebeuren want met de Kerst hebben we het huis vol visite. Als we naar het werk lopen genieten we steeds opnieuw van "onze" mooie bergtoppen. Het klinkt gek maar het ziet er iedere dag anders uit. Ook de patienten genieten hier van een mooi uitzicht, wat zeker ontspannend en rustgevend werkt.
In 1 jaar tijd hebben we ook onze weg gevonden in de winkels hier. Sommige dingen kun je hier niet kopen (zoals hagelslag of echte drop!!) maar we komen niets te kort. Ik kreeg tenminste op de oude ic te horen dat ik er erg goed uitzag!!!
Ook Renske en Frauke zijn al goed gewend. Voor hun is het natuurlijk ook een groot avontuur. Op school hebben ze het ontzettend goed gedaan en hadden zelfs tienen op hun rapport. Niet slecht omdat het natuurlijk allemaal in het noors is.
Ze vermaken zich goed in hun vrije tijd met zwemmen, langlaufen en sinds kort boogschieten.
Ze willen niet meer terug naar Nederland!!
Al met al is ons eerste Noorse jaar goed verlopen en daar zijn we best trots op. Over een paar weken hebben we heerlijk vakantie en daar gaan we met volle teugen van genieten. Weer heerlijk naar de Lofoten.

Een aantal foto's gemaakt vanaf de IC (ik heb altijd een kleine camera bij me als ik ga werken!!)










Zo'n uitzicht heb je alleen in Molde denk ik!!!


Ook onze papegaai is al in vakantiesferen. Lekker in bad geweest. Over een aantal weken gaat ze weer uit logeren op het inmiddels vertrouwd logeeradres in Batnefjord.




De nieuwe hobby van Frauke. Boogschieten totdat je arm er bont en blauw van ziet.