Een kleine tussenstand

Intussen zijn we al 5 maanden aan het werken op de IC hier in Molde. Op het blog lijkt het misschien weleens alsof we alleen maar op pad gaan en leuke dingen doen maar er moet natuurlijk ook nog gewoon gewerkt worden en de meiden moeten gewoon naar school. Het IC werk is door alle ervaring die we in Breda hebben opgedaan niet moeilijk. Het is alleen allemaal in het Noors. Soms kom je dan toch wel voor verrassingen te staan. Je weet het wel maar zie het maar eens in het Noors uit te leggen. Voor de IC-ers onder ons: Een patient aan de NIV die op zijn buik moet waar geen protocol voor is, georderd door een poolse arts (die dialect-noors spreekt) medicijnen die je via de anesthesie moet laten komen, geen speciaal bed en een collega die dat nog nooit gedaan heeft. Ik zweet niet makkelijk, maar warm had ik het wel!!
Het is gelukt, maar je wordt wel op de proef gesteld.Over het algemeen hebben we onze draai wel gevonden. Het contact met de patienten gaat ook steeds beter en de in's en out's van de afdeling weten we nu ook wel. Langzamerhand raken we ingeburgerd en werken we aan steeds meer dingen mee. Mijn eerste fotografie opdracht is klaar en de folder voor familie en patienten is heel mooi geworden. Ook wordt er regelmatig de taak als coordinator van de afdeling op het bordje gelegd. Best wennen omdat we al heel trots zijn dat we kunnen verstaan wat er aan de telefoon gezegd wordt. Klinkt misschien gek maar dat is het moeilijkste wat er is omdat je alleen iemand hoort en geen gezichtsuitdrukkingen ziet.
Onze Noorse les ligt nu even stil omdat alles nu volop in de voorbereiding is voor de Kerst/Jule. HET FEEST van Noorwegen. We doen daar natuurlijk vrolijk aan mee en kijken wel uit naar onze eerste Jule in Molde.
Met de meiden gaat het ook goed op school. Het Noors gaat goed en ze zijn goed opgenomen in de klas. 16 December hebben ze hun eerste Jule-bal, dus zijn we vandaag maar eens op pad gegaan voor de kleding. Dat heeft weer kroontjes gekost!!Ze hebben er veel zin in. Voor Renske wordt het extra spannend half december want haar vriendin uit Breda komt 14 dagen naar Molde. Wel speciaal.
Na de kerstvakantie wordt de school intensiever en moeten ze ook meer Noorse proefwerken gaan maken.
Al met al gaat het ons hier goed. We hebben het goed naar onze zin en genieten nog iedere dag van ons mooie Noorwegen. De tijd vliegt voorbij maar we hebben maar zat energie om deze tijd optimaal te kunnen benutten. Het is voor ons allemaal een grote stap geweest en ook zeer zeker voor de meiden maar ik ben er van overtuigd dat het voor hun een hele ervaring is die ze hun nooit meer af kunnen pakken.
We krijgen nog steeds kaartjes en berichtjes uit Nederland. Ook de berichten op het blog vinden we altijd heel leuk om te krijgen.
Vandaag is er zelfs een pakje van Sint en Piet gearriveerd!!!

Het winterlicht in Noorwegen

Nu we in de winter zitten worden de dagen korter. Het is nu zo dat het rond 15.00 begint te schemeren en dat het om 16.00 al donker is.We maken het in huis maar wat gezelliger met kaarsjes. Overdag schijnt de zon en is het eigenlijk lekker weer. Wel koud, maar niet vervelend koud. De zon, het water en de sneeuw geeft een apart licht aan het einde van de dag.

 Het is iedere dag weer anders en door de tegenstellingen geeft het een apart effect. 's Morgens hebben de bergen vaak een blauwe kleur en tegen de schemering krijgt de lucht vaak mooie rode kleuren wat dan ook weer samen met de bergen erg mooi is. Het is en blijft mooi om te zien. Het fototoestel zit standaard in de tas, ook als ik naar het werk ga. De patientenkamers kijken uit op de bergen. Natuurlijk ideaal om een plaatje te schieten. Gauw het raam open en klikken maar (ja, hier kunnen de ramen wel open, heerlijk fris)
Na een vroege dienst gaan we regelmatig even naar "beneden" om bij het Seilethotel foto's te gaan maken. Het hotel heeft een aparte vorm en door al het glas ook een leuk effect.

Ons huisje staat midden in een park met uitzicht op het fjord. De zon piept precies tussen de bomen door!



enkele ijskoude foto's

De sneeuw ligt er nog steeds. Op veel plaatsen is deze in ijs veranderd. Vaak is het dan ook opletten met het lopen. Zeker op de weg naar het ziekenhuis, want dat is bergafwaarts. De auto's zijn intussen allemaal al voorzien van spikes/winterbanden. Dit is echter ook zo voor de fietsbanden. Dat moet ook wel want anders kun je hier echt niet fietsen!! Veel mensen hebben ook spikes onder de schoenen. Ook ik moet hier aan geloven. Mijn ervaring met "ijsglijden" dwingt me hier ook wel toe.

We volgen natuurlijk ook het ijskoude weer in Nederland en de berichten over de eerste natuurijsmarathon die al weer gereden is. Een maand geleden heb ik foto's gemaakt bij de Lysgården waar het water nog gewoon "open" was. Nu ligt er inmiddels een ijslaag op van 40cm dik. Ze waren er afgelopen zondag aan het ijsvissen (bleek achteraf een neuroloog hier uit het ziekenhuis te zijn!!) Eerst met een boor een gat in het ijs en dan met veel geduld een hengeltje erin. Wel leuk om te zien maar wel een ijskoude bezigheid.

Nu het zo bevroren is is het een enorme vlakte. Het is niet echt schaatsijs omdat het tussendoor gesneeuwd heeft en dat heeft het ijs wat bobbelig gemaakt.

Bootjes in Molde

In de zomer wordt Molde veel bezocht door toeristen. Velen van hun komen met grote cruisschepen aan (vaak met de Hurtigruten) Ook wordt er regelmatig aangelegd met mooie zeil- en motorboten. Met mooi weer ziet er dat schitterend uit.

Nu troffen we een "bootje" in de haven die de offshore voorziet van allerlei zaken zoals bevoorrading en natuurlijk ook personeel. Een gigantisch schip compleet met helicopterlandplaats.