maandag 13 juni 2011

Fotogedoe

De camera komt hier regelmatig uit de tas. Zomaar even wat uitproberen, nog maar eens de bergen op de foto zetten. Er is altijd wel wat om vast te leggen op de plaat. Als we even gaan lopen gaat de camera ook altijd mee. Ook al zijn we al bijna een jaar in Molde, het blijft een gewoonte.Vanaf de ic kijken we uit op 222 bergtoppen. Voor de patienten natuurlijk een prachtig maar ook ontspannend uitzicht maar ik betrap mezelf erop dat ik ook regelmatig naar buiten sta te kijken. Het klinkt gek maar iedere dag zien de toppen er anders uit. Het licht is ook altijd anders. Het blijft gewoon mooi!
In Nederland staat alles al lang in bloei. Hier is de bloesem verdwenen en komen allerlei andere bloemen uit. Overal staan de weilanden vol met paardenbloemen en boterbloemen. Een mooi gezicht, die gele hellingen. Het gaat verrassend snel. Het ene moment is het nog bedekt met sneeuw en het andere moment is het ook in een keer goen en komen de bloemen tevoorschijn. Deze periode is ook korter als in Nederland. Nog maar even niet denken dat het mogelijk over 5 maanden al aan het sneeuwen kan zijn!?!







De dames

Zomaar even een foto van Renske en Frauke tussendoor. Gemaakt voor ze naar het zomerbal gingen op school. Kleine meisjes worden groot.





Dolfijnen bij de Atlanterhavsvegen

We lezen het al weken in de kranten. Er zijn 2 dolfijnen bij de Atlanterhavsvegen. Al eerder zijn we een keer gaan kijken en hebben ze toen in de verte gezien. Het weer is nu ook iets beter dus we besluiten om na een vroege dienst maar eens die kant op te gaan. Fototoestel, videocamera en verrekijker mee.
Al bij de eerste brug is het raak en zien we beweging in het water. We lopen heel stilletjes naar beneden en kunnen gaan zitten op een soort platform. Ineens zijn ze daar. 2 mooie dolfijnen die werkelijk op 5 meter afstand van ons zwemmen en zich mooi laten zien. Wat is dit mooi. Rob filmt vanaf een heuvel. Het water is zo helder dat je ze mooi kunt volgen. Ze zwemmen rondjes en komen bijna synchrone boven water. Als er een bootje aankomt gaan ze er meteen op af om vervolgens om de boot heen te springen.
Het is prachtig om te zien en ook wel uitzonderlijk omdat dolfijnen eigenlijk niet in deze omgeving horen te zijn.We genieten er dan ook van met volle teugen. Frauke neemt zich voor om de volgende keer haar swimsuit mee te nemen!!!
Ik heb wel geprobeerd om foto's te maken maar dat viel nog niet mee omdat ze razendsnel zijn.














Even terug in Breda

Een weekje terug naar Nederland. De laatste dingen regelen na het overlijden van mijn moeder. En natuurlijk kijken of het met Pa echt wel zo goed gaat als dat hij zegt op "SKYPE".
Bij aankomst in Nederland komt de drukte al meteen op me af. Schiphol is een stad op zich, een gaan en komen van mensen. In de file staan kennen we in Molde natuurlijk ook niet!
Weer terugkomen in het ouderlijk huis is fijn maar ook confronterend omdat mijn moeder er niet meer is.Een deel van het oude vertrouwde vind ik er niet meer terug.  Het is echter wel een gezellig weekje. Veel regelen maar wel lekker 's morgens even samen met Pa ontbijten, veel praten en natuurlijk herinneringen ophalen.Samen lachen, samen huilen. Het gaat hem best goed af, maar ja volgende maand wordt hij ook al 81 jaar,en dan valt het niet mee om ineens alleen te zijn. Hij heeft  wel een mooie grote reiskoffer gekocht. In de zomervakantie komt hij naar Molde om samen met ons naar de Lofoten te reizen. Hij kijkt er al erg naar uit. Even energie opdoen en frisse lucht happen. De meiden vinden het geweldig dat hij komt, voor hun is het bezoek in Nederland ook niet gemakkelijk geweest.
De week vliegt voorbij. Tussen de bedrijven door ga ik nog even op bezoek op mijn oude werk, de intensive care in Breda. Het merendeel van de oude collega's  weten niet dat ik weer in NL ben. Het was leuk om mensen weer terug te zien, bij te praten en natuurlijk over Noorwegen te vertellen. Intussen zijn we alweer bijna een jaar in Noorwegen. Na het overlijden van mijn moeder hebben we ontzettend veel kaarten gehad van collega's uit Breda en waren er ook mensen op de begrafenis. Dat doet in ieder geval goed en je weet dan ook dat je nog niet geheel uit het oog verdwenen bent. Ik beloof dan ook om met het volgende bezoek weer langs te komen.
Na een week is het weer afscheid nemen, echt vervelend maar het is fijn dat we de zomervakantie weer in het vooruitzicht hebben. We gaan er iets moois van maken.