UKM MOLDE

Frauke heeft meegedaan aan een talentenjacht in Molde. Het eerste plan was om samen met een vriendin mee te gaan doen maar al snel was er een bandje gevormd op school. Les heeft ze nooit gehad maar ze heeft zich het gitaarspelen eigen gemaakt met hulp van internet en youtube!! Wekenlang wordt er geoefend en is alles in de voorbereiding op HET OPTREDEN!!
Ook het kapsel wordt aangepast en wil ze graag een ander kleurtje in haar haar.
Cosmic Blue is het nu. Rob heeft het geverfd en ja, het staat haar wel.

28 januari is het dan zover. Reuze spannend natuurlijk. De optredens zijn heel gevarieerd. Leuk om te zien.
Een beetje zenuwachtig zijn ze wel als ze dan eindelijk op het podium mogen: QUIET NOISE.
Ze doen het hartstikke leuk, en het ziet er goed uit. Afwachten of ze door zijn, hier moeten ze een week op wachten.

De andere dag staat Frauke met een foto op de internetkrant en na het weekend met een foto in de krant zelfs!! Helemaal trots natuurlijk.

 Helaas krijgen ze te horen dat ze niet door zijn na een week, maar volgend jaar gaan ze weer meedoen. Het was een leuke ervaring waar ze in ieder geval van genoten hebben.

Trieste gebeurtenis

In de eerste weken komen we in contact met de vader van de huiseigenaresse, Ingolf Mork. Een ontzettend aardige man die helpt als het nodig is. Het is een bekende persoonlijkheid in Noorwegen. Hij is een skischansspringer die ook voor Noorwegen uitgezonden is geweest op de Olympische Spelen. Nog steeds heel actief in de skisport op lesgebied en actief met talloze andere zaken.
Helaas is hij onverwacht overleden wat voor de huiseigenaresse betekende dat ze terug moest komen uit Rio de Janeiro. Vreselijk en natuurlijk o zo bekend hoe dat voelt!!

Op een begrafenis komt dan ook alles weer naar boven, nog veel te vers.......

Verhuizen naar Hjelset

Eindelijk is het dan zover dat we kunnen gaan verhuizen. Tussen de bedrijven door hebben we het een en ander ingepakt en zijn we er helemaal klaar voor. Er is een grote bus gehuurd die we 's morgens al vroeg gaan halen. Het is volop aan het sneeuwen als we de eerste bus hebben geladen.  In Hjelset proberen we alles een bestemming te geven, maar het is en blijft verhuizen dus al snel staat het weer vol met dozen!!! Na de sneeuw komt er dooi en dan tot overmaat van ramp ook nog regen. Het veranderd buiten in een groot glijparadijs en uiteindelijk kost dat nog de meeste energie; overeind zien te blijven!!!
De grotere meubels vormen bij het huis ook wat creativiteit. Hoe krijgen we die beneden? We gebruiken een grote sneeuwschuiver als "glijhulp" en glijden zo naar beneden met bv de grote boekenkast. Als ik eerlijk ben was ik blij dat de buren ons niet bezig hebben gezien. Het zag er niet uit. Met vier man aan een kast hangen die op een sneeuwschep stond en dan de berg af. Het is 's nachts EEN uur als we klaar zijn. totaal gesloopt, een knie die niet meer wil omdat hij klem heeft gezeten en handen die kompleet gevoelloos zijn. Wat een klus. Voorlopig verhuizen we niet meer!!In een week tijd wordt het meeste opgeruimd en ook ons oude stekje schoongemaakt. We hebben met veel plezier op de Glomstuvegen gewoond maar het nieuwe huis is toch ook wel leuk. Het is even wennen om wat langer te moeten reizen naar het werk maar ook daar wennen we aan. Renske en Frauke gaan met de bus naar school of rijden 's morgens met mij mee. Eigenlijk zitten we best snel in een ritme en zijn we ook zo gewend aan het huis. Het is een fijn, behaaglijk huis . Heerlijk rustig en een mooi uitzicht, midden in een mooi skigebied. We kunnen de latten bij de voordeur aantrekken!!

Trollstigen en Bjorli

Een mooie dag om naar Bjorli te rijden. Er is volop sneeuw gevallen, de ski's in de auto en dan op pad.  De weg naar Bjorli voert ons eerst lang Klugnes, waar we eerst wat foto's maken.

We zijn er al vaker geweest. We hebben het nu gezien in de zomer, herfst en nu dan de winter.  Het is een mooi uitzichtpuntje. We rijden verder en slaan de weg in naar de Trollstigen. Deze weg naar boven is afgesloten, dat weten we. We zijn alleen benieuwd hoe ver we nu in de winter kunnen komen. Ver komen we niet maar de omgeving is nu werkelijk prachtig. Veel sneeuw, mooie bergtoppen en een prachtig licht.

We lopen hier rond en vervolgen onze tocht richting Bjorli langs mooie waterpartijen en natuurlijk langs de wereldberoemde Kyllingbrua. In Bjorli aangekomen gaan we eerst culinair happen: een overheerlijke hamburger met frietjes. Die smaken hier altijd goed!!! Buiten is het ijzig koud. Ondanks dat het wintervakantie is, is het rustig. Vorig jaar stond hier het Snøhotell, maar dat is er nu niet omdat het te laat is gaan sneeuwen en vriezen dit jaar. Renske, Frauke en Martin klicken de latten eronder en gaan op de latten richting de skibaan.
We zijn blij met onze mutsen en dassen, want wat is het er koud. Vooral de ijzige wind is veraderlijk. In de skihut drinken we wat warms en komen weer langzaam op temperatuur. De meiden gaan buiten op de slee van de heuvel af. 2 grote meiden op een klein sleetje, maar lol voor 10. Het is al weer donker als we teruglopen, maar het was zeer zeker de moeite. Met de vele lichtjes een sfeervol plaatje.

In ieder geval een mooie afsluiting van 2 weken wintervakantie met het bezoek uit Nederland. Veel gezien, allerlei soorten weertypes gehad, sportief beziggeweest en allerlei noorse dingen geproefd van laks tot walvis en rendiervlees!!!

Lysgården en Skåret

De Lysgården is een mooie winkel met prachtige kerstspullen en er zit ook een kaarsengieterij. De Kerstspullen die er verkocht worden zijn erg origineel en apart. Een bezoek moet er dan ook even plaatsvinden. Het sligt in het skigebied Skåret, wat erg populair is door zijn vele tochten die hier gemaakt kunnen worden. De ski's gaan achterin en we gaan op pad. Martin en Ellie gaan het ook proberen om op de latten te staan. Er ligt mooie sneeuw om te langlaufen. Renske heeft de smaak weer snel te pakken en glijdt van de bergen af alsof ze het dagelijks doet. Frauke is iets voorzichtiger, maar ja dat geeft ook niets. Ellie is ook snel mee klaar als ze een duikeling maakt, maar Martin blijft het goed volhouden totdat zijn schoen het van ouderdom begeeft.

We maken een heerlijke wandeling in deze mooie omgeveing. Het is hier eigenlijk altijd "druk", zomers en 's winters. In de zomer is het hier ook heel mooi om te wandelen, met de kano het water op te gaan, en er is ook de mogelijkheid om een huisje te huren, waar veel gebruik van gemaakt wordt. Een mooi natuurgebied.
Na een lekkere wandeling gaan we weer naar huis waar we de spullen klaar gaan maken voor de volgende trip.

Hjelset

2 januari krijgen we de sleutel van de woning waar we gaan wonen. We gaan verhuizen naar Hjelset. Dit ligt 20 kilometer van Molde af. Het is een klein plaatsje, maar is regelmatig in beeld ivm HET nieuwe ziekenhuis wat mogelijk gebouwd gaat worden en misschien wel in Hjelset. Dus zo onbelangrijk is dit plaatsje niet. Nu wordt er al 15 jaar over HET nieuwe ziekenhuis gesproken dus......
Met de huiseigenaren hadden we al snel een goed contact. Hun zijn vertrokken voor een aantal jaren naar Rio de Janeiro (een klein verschil met Hjelset) met 3 kinderen. Omdat wij natuurlijk ook in een ander land zijn gaan wonen met kinderen was er snel genoeg gespreksstof. Nu het dan eenmaal zover is dat de sleutel overgedragen wordt is het toch spannend. We hebben er veel zin in om hier te gaan wonen. Eerst komt er een schoonmaakbedrijf om het huis van kop tot teen te gaan poetsen en dan gaan wij al onze spullen overbrengen als ons bezoek naar huis is. Het is anders verhuizen als met de verhuizing vanuit Nederland maar we hebben weer alles in onze handen!!! Het zal weer even werken worden maar we gaan wel in een mooi huisje wonen.

Oud en Nieuwjaar.

We vieren het een beetje op z'n hollands. Het bezoek heeft een aantal pakken oliebollenmix meegebracht uit Nederland dus gaan we in de weer om beslag te maken.
Martin gaat de bollen bakken!!! Met en zonder krenten. Al snel staan er 2 grote bakken te rijzen. We hebben natuurlijk allerlei lekkere dingen in huis gehaald plus wijn en de meiden drinken een Breezer ( dit omdat het een speciale avond is!!) Er is niet veel te zien op tv dus halen we spellen tevoorschijn: Rummikub, scrabble en natuurlijk kaarten. Al snel zit de stemming er goed in en eer we het weten is het 2012!!! We sluiten een jaar af met gebeurtenissen die behoorlijk wat impact hebben gehad, maar ook een jaar wat we goed hebben afgesloten!!
Veel vuurwerk wordt er in Molde niet afgestoken maar we gaan naar buiten om een wensballon op te laten.

De ballon gaat behoorlijk ver de lucht in en zweeft langzaam over het ziekenhuis richting het fjord. Nadien gaan we naar de afdeling om oliebollen af te geven en natuurlijk een gelukkig nieuwjaar te wensen.Even kletsen en meteen even de afdeling laten zien en dan weer terug naar huis. Het is in de late uurtjes als we naar bed gaan. Het wordt weer een jaar waarin toch weer het een en ander in gaat veranderen.
We gaan verhuizen, Renske gaat naar de videregående, Frauke gaat meedoen aan een talentenjacht en Pa komt weer terug om zomervakantie te houden.

Trondheim

Trondheim ligt 200 kilometer van Molde. De afstand lijkt niet lang maar zeker in de winter zijn we  voor die 200 kilometer wel een kleine 5 tot 6 uur onderweg. De weg loopt over bergen en via dalen dus dat neemt veel tijd in beslag.Ook is de maximumsnelheid 80 km/uur. Overschrijden kun je deze beter niet: de boetes kunnen behoorlijk oplopen!!

Op internet ben ik een leuk hotel tegengekomen waar we een nacht zullen overnachten. Het Leilighethotell, een hotel wat eigenlijk uit appartementen bestaat, compleet met keuken, badkamer, wasruimte met wasmachine en droger: 110 m2. Groot genoeg voor 7 personen. We rijden via Oppdal naar Trondheim. Oppdal is een bekende wintersportplaats, waar zoals het hoort in de winter, behoorlijk wat sneeuw ligt. De route ernaartoe is prachtig. Mooie uitzichten, sneeuw, bevroren watervallen.

We missen alleen de herten, die hebben we deze winter nog niet gezien. In Oppdal nemen we even een koffie- en plaspauze. Koffie met een heerlijke warme wafel, bedekt met room en een zalige aardbeienjam. Dat gaat er wel in.
Na een uurtje vervolgen we de weg richting Trondheim waar we in de middag arriveren. De eigenaar van het hotel komt met de sleutel zodat we onze spullen binnen kunnen zetten. Zoals echte hollanders dat meestal doen, hebben we natuurlijk van alles te eten bij. Zelfs een kant en klare spaghettisaus!
Het hotel staat op loopafstand van het centrum, alleen is het nu op glij-afstand. De weg is veranderd in een grote ijsplaat. We glibberen werkelijk van de ene naar de andere kant. Ieder plekje verse sneeuw wordt benut omdat dat nog een beetje stroef is.  We lopen naar de Nidarosdomen, DE Kathedraal van Trondheim. Nu het donker is ziet het er bijna sprookjesachtig uit.

Hij is al gesloten maar gaan morgen weer op tijd terug om ook binnen te gaan kijken.Het is een schitterende kathedraal, echt indrukwekkend.  Trondheim bij avond is ook mooi. de haven met zijn mooie verlichting, de oude huisjes zien er heel anders uit. Via het winkelcentrum lopen we langzaam terug naar het appartement.

Het is druk op straat. Iets wat je niet meer gewend bent nu we in een rustige plaats als Molde wonen.
Het ontbijt is de andere dag geheel en goed verzorgd. Er is van alles in de koelkast gelegd.  Na het eten zetten we al onze spullen in de auto en gaan dan op pad richting de Kathedraal.

We lopen als enigen rond in de kathedraal. De trap om naar boven te kunnen lopen is gesloten omdat het te glad is om buiten rond te kunnen lopen. Omdat het zo rustig is binnen is de beveiliging ook op een laag putje. Foto's maken mag eigenlijk niet binnen maar het is me toch gelukt om een aantal plaatjes te schieten!!!

We steken nog een kaarsje op voor Ma en gaan dan na een uurtje weer naar buiten. We gaan even kijken bij de Katedralskole, waar Frauke graag naartoe wil, maar deze is gesloten.De meiden gaan alleen op pad in Trondheim en wij gaan verder rondkijken in het centrum.

Natuurlijk brengen we ook nog een bezoek aan onze favoriete glaswinkel: Elisabeths Atelier.
Een mooi winkeltje met glaswerk, keramiek en schilderijen. De eigenaresse is een ontzettend leuk mens en intussen zijn we voor haar een bekend gezicht. Het is dan ook een stevige klem als we weer verder gaan!!

Via de oude haven lopen we terug en gaan dan rijden naar de Ikea, waar we even eten en nog wat inkopen doen. We willen niet de gehele weg in het donker rijden. Uiteindelijk zijn we om 21.00 thuis na  gezellige dagen in Trondheim.

Atlanterhavsvegen en Farstad

Na een goed ontbijt gaan we op pad naar de Atlanterhavsvegen. We hebben door de donkere dagen maar heel kort de tijd om wat dingen te ondernemen.Pa blijft lekker thuis met een boekje samen met Frauke. We rijden eerst naar die schiterende weg waar wij als het even kan toch vaak naartoe rijden.

Het is een apart stukje en door de verschillende weersomstandigheden ziet het er altijd anders uit.Het maakt ook niet uit wat voor weer het is, hier zijn altijd mensen aan het rondkijken. Zomers is het een echte trekpleister en 's winters is het hier ook in het weekend erg druk met vissers.  Langs een aantal bruggen hebben ze speciale "visbruggen" aangelegd. Een stuk veiliger, voorheen stonden de vissers op de weg met hun hengels en emmertjes.
We maken wat foto's en gaan dan op pad naar Farstad.  Er staat een frisse wind, maar de wandeling is heerlijk. Lekker uitwaaien!!

Bij het vuurtorentje schrijft Renske wederom onze namen erin.( Inmiddels staan we hier al een aantal malen in vermeld) Verder als de vuurtoren gaan we niet, want intussen valt de schemering al aardig in en we moeten ook nog teruglopen. Zaklantaarns hebben we wel bij ons maar die liggen in de auto!!
Teruggekomen bij de auto drinken we eerst iets warms. Dat ligt standaard in de auto als we op pad gaan, samen met dekens ed. Dat hebben we hier intussen wel geleerd van de Noren. Zeker als je 's winters met pech langs de weg komt te staan, koelt het wel heel snel af in de auto en dan zijn warme dingen erg welkom.

Ålesund

Nu we bezoek hebben moeten we natuurlijk ook wel iets laten zien van de omgeving. Rob zit in de nachtdienst en dus ga ik op pad met het bezoek naar Ålesund. Nadat we de ferge hebben gehad rijden we door een lekker besneeuwd landschap naar Ålesund. Het is een mooie route en zeker als we door het skigebied rijden. Het heeft hier behoorlijk gesneeuwd. Ook zien we de nodige bomen omliggen als restantje van de Kerststorm. We parkeren de auto bij de Moa. Dit is een groot overdekt winkelcentrum. Na een heerlijke koffiepauze gaan we met de bus naar het centrum van Ålesund.

Het is een gezellige bedrijvigheid omdat de dagen tussen Kerst en Oud en nieuw altijd de dagen zijn van vele koopjes. Het is tijdens het lopen vreselijk uitkijken met lopen omdat het zo glad is als een spiegel. De sneeuw is gedooid en veranderd in een ijsplaat. Om een helling af te lopen hebben we bijna spikes nodig. We lopen via het centrum naar het vuurtorentje (waarvan ik achteraf heb gezien dat je hierin zelfs kunt overnachten!! Kost een paar centen, maar het ziet er heel romantisch uit!!) Onderweg worden er de nodige foto's gemaakt. Het is een donkere dag, maar daardoor wel sfeervol. We genieten van een zalige lunch in een leuk en gezellig italiaans restaurant. Even op temperatuur komen.
Omdat het zo donker is heeft het geen zin om naar het uitzichtpunt te gaan dus we brengen de dag door in het centrum en daarna in de Moa. Er worden wat inkopen gedaan en dan is het toch weer terug naar Molde waar de dames wachten met het eten. Onderweg naar huis gaan zie ik dat er op de achterbank lekker geslapen wordt. Heel de dag buiten, lopen op spekgladde stoepen en dan slenteren door een winkelcentrum kost best veel energie!!

Kerstmis 2011

We hebben allebei een vroege dienst de Eerste Kerstdag. Renske en Frauke zorgen thuis voor een Kerstontbijt. Pa vindt het fijn om met deze dagen hier te zijn. Het is de eerste Kerst zonder Ma en hij zag er erg tegenop om veel alleen te zijn. Na het ontbijt gaat hij aan de slag. Hij gaat verse frietjes bakken waar de meiden echt heel dol op zijn. Martin gaat met de kalkoen aan de gang. 7 kilo schoon aan de haak. Hij past net in de oven!!Tussen de bedrijven door wordt er ook gestart met het maken van een schilderij. Al snel begint het vorm te krijgen.

Ellie ruimt terwijl lekker op en als wij dan eenmaal thuiskomen van het werk kunnen we lekker achterover zakken, alles is klaar. We drinken eerst lekker een bakje koffie en gaan dan de tafel voorbereiden voor het Kerstdiner. Buiten is het een beetje onrustig, het waait hard, en het regent. Eigenlijk geen kerstweer. Het eten smaakt voortreffelijk en het is ook gezellig met een grote groep aan tafel. De kalkoen gaat er vlotjes in en de frietjes worden met open armen ontvangen door de meiden!!Pa geniet ook zichtbaar van de gezelligheid. Naarmate de avond vordert gaat het steeds harder waaien totdat het op een gegeven moment ook stormt. De stoelen vliegen over het balkon en de kerstversiering gaat als een wilde op en neer in de bomen. We zetten alles maar onder de tuintafel. Het gaat tekeer om bang van te worden. De stroom raken we ook kwijt, dus moeten we het doen met kaarsjes.

Nou geeft dat niets want dat is best gezellig maar het was toch wel fijn dat dit gebeurde nadat we klaar waren met de maaltijd. Je beseft dan ineens hoe afhankelijk je bent van stroom. Buiten vliegt er van alles voorbij. Het is goed dat de aanhangwagen vaststaat, die waait zelfs om. Na een flink aantal uren gaat de wind liggen. Het is donker dus de andere dag wordt pas duidelijk wat er gebeurd is. Vele boten zijn gezonken (compleet met aanlegsteiger!!) bomen gesneuveld en bij het Seilethotel is het een grote ravage. Er ligt zelfs een boot op de vaste wal, bijna bij de supermarkt binnen.

Hier in Møre og Romsdal is de schade het grootst. Het trekt vele "ramptoeristen" de tweede Kerstdag (mensen zijn ook allemaal vrij)De fot's in de krant liegen er niet om!! Derde Kerstdag ga ik even met mijn camera kijken. Nog waait het erg hard en het is echt vreselijk om de schade te zien. "Ons" mooie wandelpad aan de kust is verwoest!!