Even terug in Breda

Een weekje terug naar Nederland. De laatste dingen regelen na het overlijden van mijn moeder. En natuurlijk kijken of het met Pa echt wel zo goed gaat als dat hij zegt op "SKYPE".
Bij aankomst in Nederland komt de drukte al meteen op me af. Schiphol is een stad op zich, een gaan en komen van mensen. In de file staan kennen we in Molde natuurlijk ook niet!
Weer terugkomen in het ouderlijk huis is fijn maar ook confronterend omdat mijn moeder er niet meer is.Een deel van het oude vertrouwde vind ik er niet meer terug.  Het is echter wel een gezellig weekje. Veel regelen maar wel lekker 's morgens even samen met Pa ontbijten, veel praten en natuurlijk herinneringen ophalen.Samen lachen, samen huilen. Het gaat hem best goed af, maar ja volgende maand wordt hij ook al 81 jaar,en dan valt het niet mee om ineens alleen te zijn. Hij heeft  wel een mooie grote reiskoffer gekocht. In de zomervakantie komt hij naar Molde om samen met ons naar de Lofoten te reizen. Hij kijkt er al erg naar uit. Even energie opdoen en frisse lucht happen. De meiden vinden het geweldig dat hij komt, voor hun is het bezoek in Nederland ook niet gemakkelijk geweest.
De week vliegt voorbij. Tussen de bedrijven door ga ik nog even op bezoek op mijn oude werk, de intensive care in Breda. Het merendeel van de oude collega's  weten niet dat ik weer in NL ben. Het was leuk om mensen weer terug te zien, bij te praten en natuurlijk over Noorwegen te vertellen. Intussen zijn we alweer bijna een jaar in Noorwegen. Na het overlijden van mijn moeder hebben we ontzettend veel kaarten gehad van collega's uit Breda en waren er ook mensen op de begrafenis. Dat doet in ieder geval goed en je weet dan ook dat je nog niet geheel uit het oog verdwenen bent. Ik beloof dan ook om met het volgende bezoek weer langs te komen.
Na een week is het weer afscheid nemen, echt vervelend maar het is fijn dat we de zomervakantie weer in het vooruitzicht hebben. We gaan er iets moois van maken.